cortigiano ( cortezàn venez.) s. m. cultura / costume Av. 1357. Uomo di corte. (DELI).
courtisan (calco formale) s. m. 1. cultura / costume 2ª metà sec. XIV (courtisien). Cortigiano. 2. est. ling. / comunic. 1560. Chi lusinga. (TLF).
courtesan (courtezan) < fr. (OED) → courtisan
I. † Cortegiano s. m. cultura / costume 1472/73 (corteson pl., 1571 Cordissiano, 1572 Corthesaner pl.; e sim.) (Wis).
II. Kurtisan < fr. (DuF) → courtisan