I. Brokatell (Brokatelle s.f., gen. -, pl. -n) s. m., gen. -s, pl. -e abbigl. / tess. 1774-86 (Brocatell). Broccatello (tessuto) (DuGW; Adelung: < fr.; DuF: < fr.).
II. Brokatello (anche Brokatmarmor) s. m., gen. -s geol. / miner. / vulc. 1774-86. Broccatello (marmo) (DuF).