taranta s. f., mer. zool. / vet. 1064 (m.lat., sec. XV it.). Tarantola. (GDU; DEI) → tarantola s.
? tarente (< it. o gr.) s. f. zool. / vet. Fine sec. XII. Grosso ragno velenoso. (TLF).
† tarant (tarrant) s. m. 1. zool. / vet. 1411. Taranta (tarantola). 2. lett. Drago. 3. zool. / vet. Scorpione. (Wis; Öhmann 1974, p. 371).