selleri ( seleri , sellero sing.) s. m.pl., sett., centr. bot. / agric. gastr. / enol. Av. 1589. Sedano. (GDU).
céleri s. m. bot. / agric. gastr. / enol. 1419 (scellerin, 1651 celeris) (GR; TLF).
celery < fr. (OED) → céleri
Sellerie (austr. [seleˈri] s.f., pl. -rien, † Selleri) [ˈzɛləri] s. m., gen. -s, pl. -(s) bot. / agric. gastr. / enol. Sec. XVII (Kluge; DuF; DuE; Paul: < fr. 1670; Pfeifer, sim.).