citrone

citrone s. m. bot. / agric. gastr. / enol. Sec. XVI. Cedro. (DEI).

F
I

citron < fr. (OED).

T

Zitrone s. f., pl. -n bot. / agric. gastr. / enol. 1483 (zitronij m.pl., 1508 Cytroni pl., 1515 zitroni pl., ca. 1550 f.) (Wis; Paul).