cantaro

cantaro [kanˈtaro] s. m. misur. / numism. Sec. XIII. Antica misura di peso che variava dai 50 agli 80 kg. (GDU).

F
I

cantar (< it. e sp.) [ˈkæntə(r)] s. misur. / numism. 1730-36 (OED).

T

Cantaro (adattato Kantar s.m. o n., gen. -s, pl. -e, ma zwei Kantar) s. m., gen. -s, pl. -ri misur. / numism. 1385 (1477 Contar pl., 1508 ein Canther, drey hundert Canthera) (DuF; Öhmann 1956; Wis).