putto

putto s. m. arte / arch. Av. 1465. Amorino. (DELI).

F

putto [puto] s. m., pl. putti arte / arch. Fine sec. XIX (DMD; Hope; GR: sec. XX).

I

putto s., pl. putti arte / arch. 1644 (OED).

T

Putte (anche Putto gen. -s, pl. -tti, -tten) s. f., pl. -n arte / arch. 1699 (Kluge; DFwb).